Bulimia psychiczna, znana również jako bulimia nervosa, podobnie jak anoreksja, jest poważnym zaburzeniem odżywiania, które może znacząco wpłynąć na zdrowie i jakość życia osoby chorej. Zrozumienie przyczyn, objawów i metod leczenia bulimii jest kluczowe, aby móc skutecznie pomagać tym, którzy zmagają się z tym problemem.
Czym jest bulimia?
Bulimia to rodzaj zaburzenia odżywiania charakteryzujący się powtarzającymi się epizodami objadania się, po których następują próby zniwelowania skutków spożycia dużej ilości żywności, takie jak prowokowanie wymiotów czy stosowanie środków przeczyszczających.
Bulimia to choroba, która może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Statystyki pokazują, że około 1% kobiet i 0,5% mężczyzn na całym świecie zmaga się z bulimią.
Bulimia – przyczyny
Przyczyny bulimii są złożone i często wynikają z połączenia różnych czynników.
Czynniki biologiczne
Czynniki genetyczne mogą zwiększać podatność na rozwój bulimii. Badania wykazały, że osoby z krewnymi pierwszego stopnia cierpiącymi na zaburzenia odżywiania mają 10 razy większe ryzyko rozwoju tych zaburzeń. Ponadto, zaburzenia w funkcjonowaniu neuroprzekaźników, takich jak serotonina, norepinefryna i dopamina, mogą przyczyniać się do rozwoju bulimii.
Czynniki psychologiczne
Osoby cierpiące na bulimię często mają problemy z regulacją emocji i radzeniem sobie ze stresem. Zaburzenia psychiczne, takie jak depresja, zaburzenia lękowe, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne czy zespół stresu pourazowego, mogą zwiększać ryzyko rozwoju bulimii. Ponadto, cechy osobowości takie jak perfekcjonizm, impulsywność czy niska samoocena są często obserwowane u osób z bulimią.
Czynniki społeczne
Presja rówieśnicza, doświadczenia traumatyczne, takie jak przemoc czy zaniedbanie w dzieciństwie, oraz trudne relacje rodzinne mogą przyczyniać się do rozwoju bulimii. Badania wykazały, że około 25% pacjentów z bulimią cierpi również na zespół stresu pourazowego.
Czynniki kulturowe
Wpływ mediów i społeczeństwa promującego nierealistyczne ideały piękna i szczupłości może przyczyniać się do rozwoju bulimii. Presja na osiągnięcie „idealnej” sylwetki może prowadzić do niezdrowych zachowań związanych z jedzeniem i kontrolą wagi. Dodatkowo niektóre zawody i dyscypliny sportowe, które kładą nacisk na szczupłą sylwetkę, mogą zwiększać ryzyko rozwoju zaburzeń odżywiania.
Niska samoocena, depresja, podatność na stres, problemy z kontrolowaniem zachowań impulsywnych oraz niestabilność emocjonalna mogą zwiększać ryzyko wystąpienia bulimii. W przypadku bulimii, przyczyny często sięgają głęboko w psychikę i wykraczają poza dążenie do idealnego wyglądu. Zaburzenia psychiczne, takie jak depresja czy zaburzenia lękowe, mogą być czynnikami predysponującymi do rozwoju bulimii.
Objawy bulimii
Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób (ICD) bulimia charakteryzuje się trzema grupami objawów: epizody objadania się, próby zniwelowania skutków spożycia dużej ilości żywności oraz częste prowokowanie wymiotów. Aby zdiagnozować bulimię, epizody obżarstwa muszą występować przez co najmniej trzy miesiące i mieć miejsce minimum dwa razy w tygodniu. Żarłoczność psychiczna, charakterystyczna dla bulimii, objawia się utratą kontroli nad jedzeniem i spożywaniem ogromnych ilości pokarmu w krótkim czasie.
Typy bulimii
Wyróżnia się dwa rodzaje bulimii:
- bulimia typu przeczyszczającego;
- bulimia nieprzeczyszczająca.
Bulimia typu przeczyszczającego charakteryzuje się prowokowaniem wymiotów i stosowaniem środków przeczyszczających, natomiast bulimia nieprzeczyszczająca polega na stosowaniu głodówek i intensywnych ćwiczeń fizycznych.
Rozpoznanie i diagnoza
Rozpoznanie bulimii najczęściej dokonuje lekarz psychiatra. W procesie diagnozy wyklucza się choroby somatyczne, które mogą powodować zaburzenia ze strony układu pokarmowego oraz inne choroby psychiczne. Kryteria diagnostyczne bulimii są zawarte w międzynarodowej klasyfikacji chorób WHO (ICD-10) i Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (DSM-5).
Zmagasz się z innym rodzajem zaburzenia odżywiania? Sprawdź też: Jak leczyć anoreksję?
Jak leczyć anoreksję?
Leczenie bulimii
Bulimia wiąże się z długotrwałym procesem leczenia. Proces leczenia bulimii zawsze zaczyna się od konsultacji ze specjalistą. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, na podstawie szczegółowego wywiadu lekarskiego, dokonuje oceny możliwych przyczyn występowania u pacjenta zaburzenia. Leczenie bulimii obejmuje psychoedukację, psychoterapię i farmakoterapię. W przypadku bulimii leki przeciwdepresyjne mogą być stosowane jako część kompleksowego planu leczenia. Psychoterapia ma na celu redukcję objawów bulimii, poprawę samooceny oraz relacji z innymi.
Skutki bulimii
Bulimia może prowadzić do poważnych skutków zdrowotnych, takich jak zaburzenia elektrolitowe, hipokaliemia, pęknięcie przełyku, zaparcia, biegunka czy wzdęcia. Skutki bulimii obejmują również zaburzenia pracy serca i układu pokarmowego. Długotrwała bulimia może prowadzić do niebezpiecznej utraty masy ciała.
Jak pomóc osobie z bulimią?
Pomoc osobie z bulimią zaczyna się od rozpoznania problemu przez członków rodziny, którzy mogą nie zdawać sobie sprawy z problemu, ponieważ chorzy często ukrywają epizody przejadania się i wymiotów. Ważne jest wsparcie rodziny i przyjaciół oraz namowy do szukania profesjonalnej pomocy.
Jedną z metod leczenia bulimii jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która jest uważana za najskuteczniejszą metodę leczenia bulimii. Ogromnym wsparciem w leczeniu pacjentów z bulimią jest także hipnoterapia, która może pomóc pacjentom przede wszystkim w:
- redukcji stresu i lęku;
- zmianie negatywnych wzorców myślenia;
- wzmocnieniu samokontroli w sytuacjach związanych z jedzeniem;
- odkryciu i przepracowaniu głębszych przyczyn bulimii, takich jak traumy czy problemy emocjonalne;
- poprawie samooceny.
Hipnoterapia może być stosowana jako uzupełnienie innych metod leczenia, takich jak terapia poznawczo-behawioralna czy farmakoterapia, wzmacniając ich efekty.
Wybieraj świadomie!
Niezwykle ważne jest, aby hipnoterapia była prowadzona przez wykwalifikowanego i doświadczonego specjalistę, najlepiej w ramach kompleksowego planu leczenia bulimii, obejmującego również inne formy terapii i wsparcia medycznego.
Substancje psychoaktywne a bulimia
W tym miejscu warto również podkreślić, że osoby cierpiące na bulimię są bardziej skłonne do nadużywania substancji psychoaktywnych. Może to być próba radzenia sobie z emocjami lub efekt zaburzeń kontroli impulsów. Dlatego w procesie leczenia bulimii ważne jest również uwzględnienie potencjalnych problemów z uzależnieniami.
Podsumowanie
Leczenie bulimii wymaga zrozumienia jej przyczyn, objawów i skutków zdrowotnych. Skuteczne podejścia terapeutyczne, takie jak psychoterapia, farmakoterapia i hipnoterapia, mogą pomóc osobom cierpiącym na bulimię odzyskać kontrolę nad swoim życiem i zdrowiem. Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich zmaga się z bulimią, nie wahaj się szukać profesjonalnej pomocy.
Jeśli potrzebujesz wsparcia w leczeniu bulimii, skontaktuj się ze mną, aby uzyskać więcej informacji o dostępnych opcjach terapeutycznych. Razem możemy pokonać bulimię i poprawić Twoją jakość życia.
